Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, których średni miesięczny dochód na członka gospodarstwa domowego z ostatnich trzech miesięcy nie przekracza w rodzinie jednoosobowej 175% najniższej emerytury - czyli 1181,42 zł, natomiast w gospodarstwie wieloosobowym 125% najniższej emerytury ogłaszanej przez ZUS - 675,10 zł.

Jest to dochód brutto przed opodatkowaniem, ale po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe oraz po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów.
Do dochodu nie wlicza się: dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej oraz dodatku mieszkaniowego.

Starając się o dodatek mieszkaniowy należy uwzględnić również powierzchnię mieszkaniową. Nie może ona przekraczać:

• 35 m2 - 1 osoba,
• 40 m2 - 2 osoby,
• 45 m2 - 3 osoby,
• 55 m2 - 4 osoby,
• 65 m2 - 5 osób,
• 70 m2 - 6 osób.

Dodatkowo:

• jeżeli w mieszkaniu, w rodzinie jest więcej niż sześć osób, zwiększa się powierzchnię o 5 m2 dla każdej następnej osoby,
• jeżeli w mieszkaniu jest osoba niepełnosprawna, poruszająca się na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkania w oddzielnym pokoju, zwiększa się powierzchnię dodatkowo o 15 m2.

Dodatek mieszkaniowy przysługuje także w sytuacji, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego przekracza normatywną powierzchnię lokalu, ale nie więcej niż 30 % albo 50% - pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60 %.

Wielkość wypłacanych dodatków jest ograniczona. Jeżeli dochody są niższe niż 150 % najniższej emerytury osoba starająca się o dodatek musi zapłacić:

• w gospodarstwie 1 osobowym - 15% dochodów gospodarstw domowych,
• w gospodarstwie 2 - 4 osobowym - 12% dochodów gospodarstw domowych,
• w gospodarstwie 5 osobowym i większym - 10% dochodów gospodarstw domowych.

W przypadku, gdy średni miesięczny dochód wynosi 150% lub więcej niż najniższa emerytura wydatki mieszkaniowe nie powinny przekroczyć:

• w gospodarstwie 1 osobowym - 20% dochodów gospodarstw domowych,
• w gospodarstwie 2 - 4 osobowym - 15 % dochodów gospodarstw domowych,
• w gospodarstwie 5 osobowym i większym - 12% dochodów gospodarstw domowych.

Jeżeli osoba starająca się o dodatek mieszkaniowy minimalnie przekroczy ustawowe kryteria dochodu lub metrażu może starać się o dodatek ale niższy.
Wniosek należy złożyć w Urzędzie Gminy lub Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej. Zostanie on rozpatrzony w ciągu 30 dni. W tym czasie można spodziewać się wizyty pracownika socjalnego w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Może on zażądać od wnioskodawcy i członków jego gospodarstwa domowego - pod sankcją odpowiedzialności karnej - oświadczeń o stanie majątkowym, zawierających w szczególności dane o posiadanych nieruchomościach i ruchomościach (wraz z ich wartością majątkową) oraz zasobach pieniężnych. Jeżeli Gmina ustali podczas wywiadu środowiskowego, że występują dysproporcje między danymi złożonymi we wniosku a faktycznym stanem materialnym wówczas ma prawo odmówić pomocy.

Oprócz wniosku o dodatek mieszkaniowy należy wypełnić deklarację o wysokości dochodów gospodarstwa domowego na podstawie dokumentów (zaświadczenie o dochodzie z zakładu pracy, oświadczenie o dochodach osób zamieszkujących z wnioskodawcą, odcinki renty, emerytury, alimentów, zaświadczenie o wysokości stypendium). Dodatek mieszkaniowy przyznawany jest na okres 6 miesięcy. Pieniądze trafiają na konto administracji, natomiast ryczałt za brak ogrzewania centralnego, ciepłej wody, braku gazu wnioskodawca odbiera w kasie Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. W przypadku właścicieli domów jednorodzinnych, dodatek mieszkaniowy wypłacany jest w całości wnioskodawcy.
Jeżeli osoba, której przyznano dodatek, nie opłaca przez pełne dwa miesiące należności za lokal wypłata dodatku zostaje wstrzymana do momentu uregulowania należności.

Opracowała: Justyna Rogalska
na podstawie: "Gazeta Wyborcza" - "Gazeta Dom" Nr 16, 2009 r.