|
Na terenie województwa dolnośląskiego
stwierdzono występowanie groźnego chwastu- Barszczu Sosnowskiego.
Jest to roślina dwuletnia, która w pierwszym roku wytwarza rozetę
liści (duże, pierzastodzielne), a w drugim wytwarza pędy nasienne (baldachy).
W polskich warunkach roślina ta może wyrastać do wysokości 3,5–4
metrów.
Roślina ta często występuje na terenach wilgotnych
w pobliżu cieków wodnych, kanałów i rowów. Włoski znajdujące się
na liściach i łodygach barszczu Sosnowskiego wydzielają substancję
parzącą. Parzące działanie tego związku nasila się podczas słonecznej
pogody i wysokiej temperatury oraz dużej wilgotności powietrza.
Kontakt z tymi roślinami powoduje zapalenie skóry,
powstawanie pęcherzy, niegojące się rany i długo nieznikające
blizny oraz zapalenie spojówek. Roztarte liście lub łodyga mają
charakterystyczny zapach kumaryny.
Najbardziej powszechną i skuteczną metodą
zwalczania barszczu Sosnowskiego jest jego wykaszanie, około 2 do 4
razy w sezonie. Całkowite wyeliminowanie roślin polega na ich „zmęczeniu”,
czyli bardzo częstym koszeniu. Można też wykorzystać do zwalczania
metodę chemiczną. Do zwalczania zbędnej roślinności zalecane są
herbicydy zawierające glifosat. W miejscach, gdzie doszło do
rozsiania nasion barszczu, walkę należy zaplanować na 3-4 lata
(zgodnie z żywotnością nasion).
|