WIADOMOŚCI

22.08.2018

Zgodnie z obowiązującą regulacją prawną zawartą w przepisie S 156 od ust. 2 do ust. 4 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury Technicznej z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie definicja instalacji gazowej ma następujące brzmienie:

• instalację gazową zasilaną z sieci gazowej stanowi układ przewodów za kurkiem głównym, prowadzonych na zewnątrz lub wewnątrz budynku, wraz z armaturą, kształtkami i innym wyposażeniem, a także urządzeniami do pomiaru zużycia gazu, urządzeniami gazowymi oraz przewodami spalinowymi lub powietrzno-spalinowymi, jeżeli są one elementem wyposażenia urządzeń gazowych,

• instalację gazową zasilaną gazem płynnym ze stałych zbiorników lub baterii butli, znajdujących się na działce budowlanej na zewnątrz budynku, stanowi układ przewodów za głównym zaworem odcinającym instalację zbiornikową, butle lub kolektor butli prowadzonych na zewnątrz lub wewnątrz budynku, wraz z armaturą, kształtkami i innym wyposażeniem, a także urządzenia do pomiaru zużycia gazu, urządzenia gazowe z wyposażeniem oraz przewody spalinowe lub powietrzno-spalinowe odprowadzające spaliny bezpośrednio poza budynek lub do przewodów w ścianach,
  instalację gazową zasilaną gazem płynnym z indywidualnej butli, znajdującej się wewnątrz budynku, stanowi butla gazowa, urządzenie redukcyjne przy butli, przewód z armaturą, kształtkami i innym wyposażeniem, a także urządzenie gazowe wraz z przewodami spalinowymi lub powietrzno-spalinowymi, jeżeli stanowią one element składowy urządzeń gazowych.

Przepis SI 73 cytowanego rozrządzenia definiuje jako urządzenia gazowe kuchnie i kuchenki gazowe, zaś zgodnie z przepisem S 177 cytowanego rozporządzenia urządzenia gazowe należy łączyć z reduktorem ciśnienia gazu na butli za pomocą elastycznego przewodu o długości nieprzekraczającej 3 m i wytrzymałości na ciśnienie co najmniej 300 kpa, odpornego na składniki gazu płynnego, uszkodzenia mechaniczne oraz temperaturę do 60⁰C.

Informuję, że zgodnie z przepisem art. 62 ustawy Prawo budowlane na właścicielu lub zarządcy obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).

Kontrolę przeprowadza osoba posiadająca uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności lub kontrole tą może przeprowadzić osoba posiadające kwalifikacje wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń, instalacji oraz sieci gazowych.

Kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych powinny przeprowadzać:

1) osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim - w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych;
2) osoby posiadające uprawnienia budowlane odpowiedniej specjalności - w odniesieniu do przewodów kominowych, o których mowa w pkt 1 , oraz do kominów przemysłowych, kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych.
Dodatkowo wskazuję, że Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków zgodnie z przepisem paragrafu S 47 stan technicznej sprawności instalacji gazowej w budynku powinien być kontrolowany równocześnie z kontrolą stanu technicznego przewodów i kanałów wentylacyjnych oraz spalinowych.

Wymagania i procedura wykonywania okresowej kontroli stanu technicznej sprawności instalacji gazowej w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, zasilanych z sieci gazowej, są przedmiotem normy PN-M.-34507:2002 Instalacja gazowa. Kontrola okresowa. Norma ta zawiera szereg definicji związanych z instalacjami gazowymi, określa ogólny zakres kontroli okresowej w budynkach wielorodzinnych oraz kontroli poszczególnych elementów instalacji, miejsc i pomieszczeń, w których ona występuje. W przytoczonej normie podano również zasady postępowania w przypadku wykrycia nieszczelności, a także przedstawiono w załączniku propozycje formularzy protokołów z okresowej kontroli. Wobec powyższego, nadmienia się że norma ta może stanowić materiał źródłowy w zakresie elementów poddawanych kontroli w celu ustalenia stanu technicznego instalacji gazowej. Norma ta wskazuje, że podczas kontroli okresowej przeprowadzić należy.

• kontrole okresową instalacji gazowej od kurka głównego do armatury odcinającej instalację gazową u odbiorców indywidualnych w budynku mieszkalnym wielorodzinnym (tj. kontrola pomieszczenia kurka głównego, złącza izolującego, rur i kształtek, armatury, połączeń),  kontrole okresową instalacji gazowej u odbiorcy indywidualnego w budynku mieszkalnych wielorodzinnych (tj. kontrole gazomierzy, armatur/. rur i kształtek połączeń, urządzeń gazowych), - kontrole okresową instalacji gazowej od kurka głównego do armatury odcinającej instalację gazową u odbiorców indywidualnych w budynku mieszkalnym wielorodzinnym (tj. kontrola pomieszczenia kurka głównego złącza izolującego, rur i kształtek, armatury, połączeń),

• kontrole okresową instalacji gazowej w budynku mieszkalnym jednorodzinnych, użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz w budynkach wielorodzinnych z gazomierzem centralnym kontrola pomieszczenia kurka głównego, złącza izolującego, gazomierza, rur i kształtek, armatury, połączeń, urządzeń gazowych),

• kontrole instalacji sygnalizującej niedopuszczalny poziom stężenia paliwa gazowego,

• kontrole stanu i prawidłowość działania kanałów wentylacyjnych i spalinowych

Ponadto przy okresowej instalacji gazowych zasilane gazem płynnym należy mieć na uwadze treść przepisu S 177 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w którym określono wymagania dotyczące zasilania gazem płynnym z indywidualnych butli (11 kg) urządzeń gazowych.

Przepis ten stanowi, że urządzenia gazowe instalowane w budynku mogą być zasilane gazem płynnym z indywidualnych butli o nominalnej zawartości gazu do 11 kg, pod warunkiem spełnienia następujących wymagań:

l)w jednym mieszkaniu, warsztacie lub lokalu użytkowym nie należy instalować więcej niż dwóch butli; 2)w pomieszczeniu, w którym instaluje się butlę, należy zachować temperaturę niższą niż 350 C;
3)butlę należy instalować wyłącznie w pozycji pionowej;
4)butlę należy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi;
5)między butlą a urządzeniem promieniującym ciepło, z wyłączeniem zestawów urządzeń gazowych z butlami, należy zachować odległość co najmniej 1,5 m;
6)butli nie należy umieszczać w odległości mniejszej niż f rn od urządzeń mogących powodować iskrzenie;
7)urządzenia gazowe należy łączyć z reduktorem ciśnienia gazu na butli za pomocą elastycznego przewodu o długości nieprzekraczającej 3 m i wytrzymałości na ciśnienie co najmniej 300 kpa, odpornego na składniki gazu płynnego, uszkodzenia mechaniczne oraz temperaturę do 60 0 C;
8)urządzenie gazowe o mocy cieplnej przekraczającej 10 kW należy łączyć z przewodem elastycznym, o którym mowa w pkt 7, rurą stalową o długości co najmniej 0,5 m.

Treść przepisu S 173 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie stanowi, że:

1. Przy instalowaniu urządzeń gazowych należy spełnić następujące warunki:
   l)urządzenia gazowe należy połączyć ze stalowymi lub miedzianymi przewodami instalacji gazowej na stałe lub z zastosowaniem elastycznych przewodów metalowych;

2. zawór odcinający dopływ gazu do urządzenia należy umieścić w pomieszczeniu, w którym jest zainstalowane urządzenie gazowe, w miejscu łatwo dostępnym, w odległości nie większej niż 1 m od króćca przyłączeniowego;

3. kuchnie i kuchenki gazowe należy instalować w odległości co najmniej 0,5 m od okien do boku urządzenia, licząc w rzucie poziomym;

4. ogrzewacze pomieszczeń, których temperatura osłon może przekroczyć 60 0C, należy instalować w odległości co najmniej 0,3 m od ścian z materiałów łatwo zapalnych, otynkowanych oraz w odległości 0,6 m od elementów ścian z materiałów łatwo zapalnych, nieosłoniętych tynkiem;

5. grzejniki gazowe wody przepływowej należy instalować na ścianach z materiałów niepalnych bądź odizolować je od ściany z materiałów palnych płytą z materiału niepalnego.

Nadto przepis S 165 cytowanego rozporządzenia reguluje wytyczne w zakresie rozwiązań technicznych instalacji gazowej; przewody instalacji gazowej, który brzmi:
1.Rozwiązania techniczne instalacji gazowej powinny umożliwiać samokompensację wydłużeń cieplnych oraz eliminować ewentualne odkształcenia instalacji; wywołane deformacją lub osiadaniem budynku.
2.Przewody instalacji gazowych w piwnicach i suterenach należy prowadzić na powierzchni ścian lub pod stropem, natomiast na pozostałych kondygnacjach nadziemnych dopuszcza się prowadzenie ich
także w bruzdach osłoniętych nieuszczelnionymi ekranami lub wypełnionych - po uprzednim wykonaniu próby szczelności instalacji - łatwo usuwalną masą tynkarską, niepowodującą korozji przewodów. Wypełnianie bruzd, w których są prowadzone przewody z rur miedzianych, jest zabronione.

1.Przewody gazowe z rur stalowych, po wykonaniu próby szczelności, powinny być zabezpieczone przed korozją.

Natomiast przepis S 164 cytowanego rozporządzenia dotyczy usytuowania przewodów instalacji gazowej określając, że:

1. Przewodów instalacji gazowych nie należy prowadzić przez pomieszczenia mieszkalne oraz pomieszczenia, których sposób użytkowania może spowodować naruszenie stanu technicznego instalacji lub wpływać na parametry eksploatacyjne gazu.

2. Zabrania się prowadzenia przez pomieszczenia mieszkalne przewodów instalacji gazowej z zastosowaniem połączeń gwintowanych, a także z zastosowaniem innych sposobów łączenia rur, jeżeli mogą one stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa mieszkańców.

3. Przewody instalacji gazowej, w stosunku do przewodów innych instalacji stanowiących wyposażenie budynku (ogrzewczej wodociągowej, kanalizacyjnej, elektrycznej, piorunochronnej itp.), należy lokalizować w sposób zapewniający bezpieczeństwo ich użytkowania. Odległość między przewodami instalacji gazowej a innymi przewodami powinna umożliwiać wykonywanie prac konserwacyjnych.

4. Poziome odcinki instalacji gazowych powinny być usytuowane w odległości co najmniej 0,1 m powyżej innych przewodów instalacyjnych, natomiast jež6/i gęstość gazu jest większa od gęstości powietrza - poniżej przewodów elektrycznych i urządzeń iskrzących.

5. Przewody instalacji gazowej krzyżujące się z innymi przewodami instalacyjnymi powinny być od nich oddalone co najmniej 0 0,02 m.

6. Dopuszcza się prowadzenie przewodów gazowych z rur stalowych bez szwu i rur stalowych ze szwem przewodowych, łączonych za pomocą spawania przez jedną kondygnację garażu, znajdującą się bezpośrednio pod kondygnacją nadziemną budynku, pod warunkiem zabezpieczenia tych przewodów przed uszkodzeniem mechanicznym.

Przepis S 157 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie zabrania stosowania w jednym budynku gazu płynnego i gazu z sieci gazowej.

Mając na względzie bezpieczeństwo osób użytkujących instalacje gazową i przebywających w obiektach budowlanych oraz powracające wątpliwości co do zakresu kontroli okresowej instalacji gazu wskazuje się że cytowane powyżej przepisy mogą stanowić materiał źródłowy dla osób dokonujących okresowej kontroli instalacji gazowej.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Świdnicy